Dead by deadlines
Een nieuwe week staat niet alleen gelijk aan nieuwe kansen, maar uiteraard ook aan een uniek kijkje in onze week! Dead by deadlines… Okay, de titel is misschien een tikkeltje dramatisch. Maar gezien onze voorliefde voor roze, unicorns, glitters (vooral in combinatie!) is een beetje drama legitiem, toch? Dood is misschien niet het juiste woord, maar wanneer je hier ‘hersen’ voor plakt omschrijft dit woord exact hoe wij ons de afgelopen week hebben gevoeld.
Onze week begon fris en fruitig. Na een heerlijk weekendje achter de rug te hebben volgden we leerzame colleges van onze docent Bas Los. Hij gaf ons net het beetje extra stof om onze eindopdracht goed af te kunnen ronden. Dit werd aangevuld door twee bijzondere gastcolleges. Waarvan het tweede bezoek, op dinsdag, ons als erg inspirerend is bijgebleven. Na wat bruikbare tricks and tips werd de klas in drieën verdeeld. Het was tijd om te debatteren. Maxime is niet op haar mond gevallen en liet ons versteld staan. Wauw, zij staat haar mannetje wel hoor! Maar na deze leuke opdracht was het weer werken geblazen. ’t Heerlijk avondje werd vervolgens gevierd in bed met thee, strooigoed en een laptop. Woensdag was ook ’n heerlijk dagje, omdat wij toen geen college hoefden te volgen. Het gevolg? Pyjama’s, een bank en overgebleven snoepgoed van ’t heerlijk avondje ervoor. Ik hoor je hardop denken: Netflix and chill. Onze ogen waren wel gericht op ons scherm, maar helaas was er geen tijd voor series. De week ervoor kregen wij namelijk te horen dat onze deadlines vier dagen eerder opgeleverd moesten worden. Onze praktijkbegeleider Kim zou dan namelijk met zwangerschapsverlof gaan. Paniek in de tent! Met een half rapport in ons Drive bestand was er werk aan de winkel! We installeerden ons dus bij Fadak thuis om ‘eventjes’ te knallen!
Naast het rapport was er ook nog een pitch. Op donderdag kwam onze opdrachtgever naar school toe om ons idee aan te horen. Fadak flanste zoals gewoonlijk weer een gelikte presentatie in elkaar. En onze woordvoerster Maxime gaf een vlotte pitch, waarin ons idee goed naar voren kwam. Helaas bemachtigden wij geen plekje in de top drie (onze complimenten gaan uit naar Anders, die op de derde plek kwam te staan. Chapeau! ), maar tijd om te treuren was er niet. Hoewel we enorme stappen hadden gemaakt bij Fadak thuis, moesten de laatste puntjes nog op de I zetten. Maar niet voordat we ‘afscheid’ hadden genomen van Kim natuurlijk!
Samen met Bold-PR en Anders hadden we voorafgaand een pakketje samengesteld voor the mommy to be. Kim reageerde erg verrast en zelfs een beetje emotioneel: zo lief! Wat nog liever was is dat ze een persoonlijk kaartje voor al haar praktijkleerlingen had geschreven. Na het intieme momentje bleven we samen met Bold-PR in ‘het hok’ zitten om onze deadlines te bewerkstelligen. Maar met de feestelijke kerstmuziek op de achtergrond viel het ons moeilijk de juiste concentratie te vinden. Vooral toen Maxime besloot een ElfYourself te creëren met onze ‘oh zulke prachtige gezichtjes’. Gelukkig wisten we tijdig de juiste motivatie te vinden. Dit moest ook wel, want we hadden nog wat leuks op de planning staan. Namelijk het Vogue Night event in De Bijenkorf. Helaas lukte het ons net niet om ons betoog (ja, dit was ook nog een opdracht!) af te krijgen, maar the glitter and glamour wachtten op ons. Met Bold-leden Daniëlle en Renee begaven we ons in de stormachtige regen naar De Beertjes, waar we hebben genoten van een heerlijk driegangen diner. Tijdens het tafelen zagen we meneer Los voorbij lopen. De schat van een man kwam eventjes naar binnen om ons te groeten en een fijne avond te wensen. Over persoonlijk gesproken! Na het gezellige diner liepen we met onze volle buikjes richting De Bijenkorf. Ik kan uitgebreid in details treden, maar… Het was pérfect. De inrichting, de muziek, de sfeer… Alles klopte! We verwonderden onszelf met alles wat we zagen. Ook slaagden we er alle vijf in onze giftcard uit te geven. Al met al was het een onvergetelijke avond die we afsloten met een dikke groepsknuffel. En een goed gevulde goodiebag niet te vergeten! We zouden bijna vergeten dat er nog een deadline te voldoen was…
De volgende ochtend werden we (veel te vroeg) wakker met wallen onder onze ogen en een bonkend hoofd. Hersendood. Compleet hersendood. Maar alles was middenin de nacht ingeleverd, toch? Nee hoor! Er restte ons nog één opdracht die voor 0.00 uur ingeleverd moest worden. Namelijk de shortmovie voor BlueCity. Fadak en Maxime gooiden hun technische skills in de strijd en ik greep naar mijn vlotte pen. Die vrijdagnacht hebben we als roosjes geslapen kan ik je vertellen! Hoewel we het weekend aan de arbeid moesten, heerste er een gevoel van rust over ons. Eventjes geen deadlines meer!
Toch kijken we enorm uit naar het nieuwe en tevens laatste minorblok die vandaag van start gaat. Toevallig eindigen we onze minor met de docent waar het allemaal begon. We zijn er zeker van dat Aniek ons op een leuke manier wijze lessen mee zal geven! Ook is het tijd voor een nieuwe praktijkleider. We hebben al kennis met hem mogen maken over het filmpje voor BlueCity, maar zijn erg benieuwd naar hoe de praktijklessen met Ron zullen verlopen! We zijn in ieder geval erg enthousiast. Al wordt het wel even wennen zonder Kim. Kim: bedankt voor het feit dat je ons opnam in je groep, je opbouwende feedback en gezellige momenten in de klas. Geniet van je vrije dagen, maar vooral van (het verwachten van) je kleintje! Wanneer het over onze docenten gaat mogen we Agaath absoluut niet vergeten! Mevrouw Flikweert: gecondoleerd en veel sterkte in deze moeilijke periode, wij denken aan u.
Liefs de meiden van CATCH-PR
