De blonde lokken van Geert

Last Christmas, I gave you my heart… We zijn al helemaal in de kerststemming, maar toch moeten we nog een paar dagen wachten tot het echt zover is. Om die ondraaglijke dagen op te vullen, hebben we de afgelopen week flink geknald op school.

De maandag werd zoals gewoonlijk weer afgetrapt met theorie van meneer Los en een stukje praktijk. Fadak en Chiara waren daarvoor op school, want ik lag ziek op bed. Niet bepaald wat ik voor ogen had, maar ik moest het er mee doen. Dinsdag voelde ik me gelukkig een heel stuk beter en kon ik er weer voor de volle 100% tegenaan. We hadden ons de voorgaande week verdiept in de Haagse Lobby en mochten dinsdag dus onze masterclass geven. Wij hadden voor het onderwerp ‘De prijs van medicijnen’ gekozen. En hoe meer we ons verdiepten, hoe interessanter het eigenlijk werd. Dat zagen we niet aankomen! Het maakte heel wat los bij ons en dat was volgens onze klasgenoten goed te merken. De masterclass was natuurlijk niet de enige job to be done. Daarom besloten we om alvast een begin te maken aan het rapport voor Antes, want donderdag stond er iets spannends op de planning, namelijk een bezoek aan de Tweede Kamer. Dan zou er voor het rapport dus veel minder tijd zijn!

Woensdag hadden we nog een dagje om bij te komen. Tenminste, dat zou je denken. In werkelijkheid ging dat er niet zo rustgevend aan toe want ook Antes stond weer op de planning. Na flinke stappen te hebben gemaakt, konden we de laatste paar uurtjes van onze dag besteden aan andere dingen. En hoe zouden wij die dag hebben ingevuld? Juist… Netflix, een warme deken en wat snacks!

Gevreesde personen

Donderdag was het dan zover: de Tweede Kamer. In de zeikende regen spraken we af bij de trein om naar Den Haag te reizen. En natuurlijk kregen we het weer voor elkaar om (we stonden letterlijk vijf minuten van de Tweede Kamer af) de verkeerde kant op te lopen. Eenmaal aangekomen, ja we hebben het toch gevonden, werden we verwelkomd door de marechaussee. Dat zag er pretty serious uit! Ook de strenge controles bij binnenkomst in het gebouw toonde aan hoe hoog ze veiligheid in het vaandel hebben staan. Vervolgens kregen we een rondleiding door een groot gedeelte van het gebouw. Dat beviel ons wel, want we hadden er allemaal een beeld van, maar konden ons nooit concreet voorstellen hoe het er nou echt zou zijn. Ook het meemaken van een debat was ontzettend interessant. En wat te denken van die o zo bekende plek op televisie waar journalisten zich stationeren? Ook daar kregen we een beeld van. ,,De kans is klein dat je Wilders in dit gebouw ziet lopen. Hij wordt goed beveiligd”, werd er ons verteld. En nog geen minuut later viel mij iets op: die bekende blonde lokken, de hoeveelheid beveiliging… Daar liep Wilders! Ik pakte mijn telefoon er snel bij en kon het natuurlijk niet laten om een filmpje te maken. Dat zag meneer en dus zwaaide hij nog even snel naar mijn camera. Ha, die had ik op zak! En we kwamen nog meer gevreesde personen tegen. Zo stond Rutger Castricum pal boven ons, een beetje te ijsberen totdat hij eindelijk een politicus kon belagen. En ook dit werd natuurlijk weer even vastgelegd. Buiten de bekende personen, werden we ook nog meegenomen naar een speciaal plekje in het enorme gebouw. Namelijk naar een van de oudste (en mooiste!) bibliotheken in de here wereld. Zoals verwacht werden de mobieltjes massaal erbij gepakt en werden er tientallen foto's geschoten. Iedereen keek zijn ogen uit en dat was natuurlijk niet voor niets. Wat een bizarre hoeveelheid boeken en wat zag het er spectaculair uit. Onze gastheer vertelde ons zelfs dat de bibliotheek ook vaak wordt geassocieerd met de 'Harry Potter-kamer'. Al met al was het een ontzettend leerzame dag, die ons eigenlijk wel deed nadenken over het hele politieke wereldje. Dat gaf ons in de trein weer reden voor gesprekken, al daalde het niveau vrij snel. Een wagon vol met gierende meiden, wat zullen de andere reizigers wel niet gedacht hebben? Wij hebben in ieder geval weer genoten van deze week.